Fly like a gibbon!

25 mei 2016 - Huay Xai, Laos

Inmiddels zijn we in Thailand beland, het laatste land in Azië alweer voordat we naar Australië vertrekken. Eerst nog even een kort ;) verslagje over onze laatste week in Laos.

In Azië wilden we graag nog een trekking doen langs bergdorpen om te zien hoe deze mensen leven. Waar kun je dat beter doen dan in het natuurrijke Laos?! In Luang Prabang hebben we ons dan ook ingeschreven voor een trekking met Tiger Trail Adventures om twee dagen en een nacht op pad te gaan om authentieke bergdorpjes te bezoeken; en wat was dat gaaf! Compleet gesloopt door het zware wandelen maar echt supermooie twee dagen gehad.

We hadden geluk met het weer, de dagen ervoor was het bijna elke dag 40 graden en leek het alsof je in een sauna stapte buiten; niet normaal. De nacht voor de trekking was er een enorme hoosbui (en dan ook echt enorm!) maar dat betekende wel dat het ’s ochtends een stuk koeler was. Heerlijk!

Echter toen we de trekking begonnen met 9 mensen en 2 gidsen kwam de eerste uitdaging al snel. We werden met de Tiger boat een stukje verderop afgezet en het eerste wandelpad was direct al grotendeels rivier geworden door de enorme hoosbui van die nacht. Eerst nog een beetje langs de kanten proberen te klauteren maar uiteindelijk de schoenen en sokken maar uitgetrokken om op blote voeten door de plassen te stappen. Toen Marleen haar schoen weer aan ging trekken, zag het goed oplettende oog van de gids dat zich een bloedzuiger op haar voet had genesteld, gelukkig was deze snel te verwijderen en konden we verder bergopwaarts klimmen waar het niet meer zo nat was!

Echter, bergopwaarts betekende wel dat het een stukje zwaarder werd. Bergje op, bergje af, zo gingen we door tot lunchtijd. Inmiddels was het ook behoorlijk warm weer aan het worden en waren we compleet nat van zweet. De pauze van de lunch kwam goed van pas. Een heerlijke fried noodles hadden ze voor ons meegenomen, dikke prima! Na de lunch ging het nog een stukje bergopwaarts door met als grootste uitdaging een uur volop in de zon over bergen lopen. Tjeetje wat waren wij kapot! Zweten als een waterval en hijgen als een paard, niet te zuinig haha. Maarr als je dan in het dorpje aankomt voel je je wel mega-voldaan! Hoppa, 18 km hike door de bergen van Laos getackeld!

Het Hmong-dorpje stond boven op de berg en telde ongeveer 85 gezinnen (400 inwoners). Er was geen elektriciteit, hooguit een lampje op zonne-energie. Iedereen leefde in bamboo huisjes en haalde inkomsten uit het werken op het land. Heel bijzonder om te zien dat deze mensen zo compleet anders dan ons leven. ’s Avonds hebben we nog even met de groep bij elkaar gezeten en hebben de twee gidsen verhalen verteld over het leven in de Hmong.

De Hmong is een etnische minderheid die met name leeft op de toppen van bergen. Oorspronkelijk komen ze uit China maar in de loop der tijd hebben ze zich ook in het noorden van Vietnam en Laos gevestigd. In de Hmong zijn nog veel tradities, bijvoorbeeld in relaties. In principe zoeken de ouders een geschikte vriend of vriendin uit voor hun kinderen en zullen ze op jonge leeftijd (15-20 jaar) trouwen. Wanneer een jongen een meisje leuk vind maar de ouders hem niet uit hebben gezocht, kan de jongen ervoor kiezen het meisje te kidnappen. In die tijd kan hij het meisje overtuigen dat hij de man voor haar is. Lukt dit echter niet dan zitten er grote geldboetes e.d. aan vast om dat hij het meisje zonder weten van haar ouders heeft meegenomen. Op hun beurt vinden zij het dan ook zeer bijzonder dat Joshua en ik al bijna drie jaar samen zijn, nog niet zijn getrouwd en wel samenwonen en ook nog geen kleintjes hebben. In hun cultuur past dat echt niet!

Om 21.00 uur moest iedereen op bed liggen. Het dorpshoofd had namelijk bepaald dat niemand na die tijd nog buitenshuis mag zijn dus ook de toeristen niet! De avonden zijn in deze dorpjes dan ook niet boeiend, meestal eten ze wat en ligt iedereen rond 20.00/21.00 uur al te slapen. Wel staan ze dan ook alweer om 04.30/05.00 uur op. Toen wij goed en wel in bed lagen begon er opnieuw een hoosbui, al snel hadden we door dat ons plekkie niet helemaal waterdicht was. Het water sijpelde naar binnen door een gat in het dak. Dus wij uit bed, maar er is natuurlijk niemand meer wakker of buiten. Gelukkig is Joshua best handig en als hij een dakplaat ziet liggen schiet hem de constructie te binnen en bedenkt hij dat we de dakplaat er wel tussen kunnen manoeuvreren zodat we een soort ‘extra’ dak hebben. En ja hoor! Het werkt! Wij slapen de rest van de nacht heerlijk droog J

De ochtend erna heeft Joshua alle aandacht van de dorpsgenoten, een falang (buitenlander) die dit soort dingen zelf oplost hebben ze nog niet vaak meegemaakt blijkbaar haha.

Na een ontbijt met een broodje en eitje beginnen we aan onze tweede dag, die minder pittig is zo werd ons verteld. Hoe dan ook, alsnog is het vier uur lopen en is het best warm. Binnen no time weer nat van zweet maar we worden beloond met vele mooie uitzichten op de velden en de bergen. Daarnaast wordt ons de rubberboom laten zien waar men rubber uit haalt (nooit geweten dat dat uit een boom komt). Na vier uren lopen komen we aan bij ons eindpunt en hebben we moe maar voldaan twee hele mooie en bijzondere dagen achter de rug!

Die dag erna is het tijd voor rust! We nemen de slowboat van Luang Prabang naar Huay Xai, een stadje bij de grens naar Thailand. De slowboat neemt twee dagen in beslag en doet zijn naam eer aan, hij gaat echt heel slow!! Beide dagen zitten we zo’n 10 uur op de boot, genieten van de uitzichten en het lezen van boekjes. Geheel zen komen we dan ook in Huay Xai aan, een dorpje waar echt niets anders te beleven is dan de Gibbon Experience.

Die dag erna begint voor Joshua deze uitdaging! Om 08.00 ’s ochtends is het verzamelen en wordt er een veiligheidsfilmpje afgespeeld, dat deed aan de NAM denken :( na vertrek werd er een uur in een open jeep richting de jungle gereden voordat er gestart ging worden met hike naar de top van de berg. Iedereen in de groep vond dit hartstikke zwaar, maar Joshua deed het op z’n gemakkie na wat hij bij de eerdere trekking gewend was! Iedereen zweette zich kapot, en vroegen hoe het kon dat hij niet aan het zweten was haha: power!! Eenmaal op de berg is het tijd voor de eerste zipline, dat is maar een kleine en vergelijkbaar met de scouting kabelbaan. Het echte werk kwam echter snel daarna, van berg naar berg, tientallen meters boven de grond, aan ziplines van 100 tot wel 515 (!) meter! Heftig! De eerste paar ziplines waren toch wel spannend, maar daarna was het vooral super genieten van de uitzichten. Helaas was het ziplinen om 15.00 uur al klaar en werd de rest van de dag in de boomhut doorgebracht. Eten werd aangeslingerd met de zipline en de boomhut had zelfs een echte keuken en douche, luxe! Na wat kaarten en andere spelletjes ging iedereen vroeg op bed om de dag erna weer lekker te ziplinen. Dat werd dan ook opnieuw gedaan, genieten tot in de middag en daarna snel weer op naar Marleen! :)

Want Marleen had besloten dit avontuur niet aan te gaan en zich proberen te vermaken in Huay Xai wat (met moeite) zeker gelukt is! En daarmee is ze ook nog een monnik als Facebook-vriend rijker, wat wil je nog meer haha!

Na een supermooie tijd in Laos is het dus nu tijd om Thailand te gaan ontdekken, op naar het volgende avontuur!

Foto’s

2 Reacties

  1. Lotte:
    25 mei 2016
    Wat een gaaf verhaal weer! En bijzonder hoe verschillend die culturen dan zijn zeg! En.. Beetje jaloers op dat ziplinen.. hoe gaaf lijkt me dat!!!
    Veel plezier alvast in Thailand!
    Liefs Lotte
  2. Sanne:
    27 mei 2016
    Inderdaad onvoorstelbaar om te lezen hoe anders het daar is, geweldig! Geniet maar weer van jullie volgende avontuur!
    Liefs Sanne