Toeristisch Thailand

Wat een overgang is dat, van het authentieke Laos waar je soms nog 50 jaar terug in de tijd leeft beland je in één keer in het goed ontwikkelde en commerciële Thailand. Dat was even wennen.

Vanuit Laos zijn we twee weken geleden met de bus naar Chiang Mai gegaan, de grootste stad van het noorden en dat maakte z’n reputatie waar. In één keer stonden we weer in files en was er constant drukte om ons heen, dat waren we niet meer gewend! Na één nachtje in ons hostel was wel duidelijk dat Chiang Mai niet helemaal onze stad was. Wel hadden we veel goede verhalen gehoord over Pai, een dorpje zo’n 120 km noordelijker. We hebben twee scooters gehuurd en zijn de dag erna op naar Pai gegaan. De weg erna toe was bijzonder, eerst door de enorme drukte van de stad wat toch nog best wel pittig was. Vervolgens moest je over een berg, de weg die bekend stond als de weg met 762 bochten en die zijn er ook! Daarnaast moet je in Thailand ook nog links rijden, iets wat wij natuurlijk ook nog niet gewend zijn. Gelukkig kwamen we net voor een regenbui aan in Pai en zijn we op zoek gegaan naar ons hostel. Ons oog viel al snel op de Pai Country Hut, hele mooie bungalowtjes met een hangmat ervoor! Heerlijk! Hier hebben we onwijs gechilld, rondom Pai gereden met de scooter, biertjes gedronken, supermooie uitzichten gezien, olifanten gevoerd en enorm lekker gegeten. In Pai is ’s avonds een soort night market met allemaal eetkraampjes waar je heerlijk lasagna, brownies, sushi, shakes, etc.etc. kan eten. Zeker geen straf!

Na drie daagjes in Pai moesten we terug naar Chiang Mai om de scooter in te leveren. De dag erna vertrokken we naar het eiland Koh Tao, we wilden hier graag de onderwaterwereld gaan verkennen en duiklessen gaan nemen! De trein vertrok om 17.00u dus we moesten ons nog een dag vermaken in Chiang Mai. We gingen eerst maar eens rustig een shake drinken want het was superwarm. Op het terras hebben we een ander Nederlands stel ontmoet (de eigenaren van de PSV-kroeg in Eindhoven) en daar ging onze dag lekker voorbij want we hebben zo een paar uur zitten kletsen over van alles en nog wat! Nog even wat gegeten en op naar de trein! We waren ongeveer de enigen die naar Bangkok gingen en daarom hadden we de hele treinwagon voor ons zelf. Een plek om te zitten en een plek om te slapen, vet luxe!

Na een dag treinen kwamen we aan in Chumphon, de volgende dag konden we de boot naar Koh Tao pakken en voila…we zaten op een paradijselijk eiland! :) Maarrrr…..een paradijselijk eiland met een tropische storm. De grote catamaran die ons naar het eiland bracht hobbelde lekker over de zee en er klonken al redelijk wat kotsgeluidjes hier en daar. Na anderhalf uur waren we er toch echt! Gelukkig blijven tropische stormen nooit lang en het was dan ook al snel mooi weer! Een flinke verkoudheid van Marleen dreigde nog bijna roet in het duikavontuur te gooien; les 1 in het duiken is namelijk dat je met een verkoudheid niet mag duiken. Je oren moet je kunnen klaren, maar dat lukt niet met een verkoudheid. Er zat dus niets anders op dan afwachten! Tijdens dit extra chillen hebben we nog een snorkeltocht om het eiland gedaan en al wat moois van de onderwaterwereld gezien, nu hadden we nog meer zin in het duiken!!

Gelukkig bleken twee daagjes extra chillen genoeg voor Marleen, de verkoudheid was bijna over en we konden dan ook afgelopen zondag alsnog met de duiklessen beginnen. En wat hadden we het goed voor elkaar! We hadden voor onszelf twee Nederlandse instructeurs, William en Daniël. Zij zijn beide super ervaren in het duiken en konden ons mooi de kneepjes van het vak leren.

De cursus zag er als volgt uit:

Dag 1:                   zondag 16.00-19.30 uur:              introductie + theorie filmpjes

Dag 2:                   maandag 09.00-12.00 uur:          theorie

                             maandag 13.00-17.00 uur:          praktijk @ zwembad

Dag 3:                   dinsdag 09.00-11.00 uur:             theorie + examen

                             dinsdag 12.00-17.00 uur:             duik 1 + 2 in de zee (12m)

Dag 4:                   woensdag 07.00 – 12.00 uur:     duik 3 + 4 in de zee (18m!)

We begonnen dus met een middagje theorie, wat inhield dat we drie filmpjes van 50 minuten moesten kijken en er een aantal vragen bij moesten beantwoorden. Er valt toch nog best wat te leren over duiken, wat je wel en ook wat je vooral niet moet doen! De dag erna kregen we nog een klein stukje theorie in de ochtend en in de middag gingen we lekker het zwembad in met onze uitrusting om te oefenen. Best bijzonder om zo’n vest + tank aan te hebben en te ademen onder water! We leerden allerlei skills, als je bijvoorbeeld geen lucht meer hebt of je masker valt af, hoe dit dan op te lossen is. Dat was echt wel een lachen middag! Die dag erna hadden we ’s ochtends weer een stukje theorie en het examen gehad, waar we uiteraard allebei megagoed voor geslaagd zijn!! :) En toen begon het echte werk, op naar de zee! Tas ingepakt met onze BCD (opblaasbaar vest), wetsuit, flippers en masker en there we go! Vooral Marleen vond het toch echt wel een beetje spannend maar het was echt heel leuk! Onder water opnieuw een aantal skills uitgevoerd en ook echt al wel een aantal mooie vissen gezien. Nadeel was dat de tropische storm van de vorige week maakte dat het zicht onder water niet meer dan 3 tot 5 meter was terwijl het hier normaal 15 tot 30 meter is. De dag erna gingen we ’s ochtends vroeg opnieuw op pad en de eerste duik verliep supergoed! We hadden alle skills afgevinkt en waren eigenlijk al geslaagd voor onze PADI, whiehoew! De tweede duik van die dag zou dan ook een fundive worden, lekker relaxed duiken. Nou…dat ging even anders! We waren net goed en wel op de bodem of William word aangevallen door een Titan Triggerfish (google maar eens, best scary). Deze vissen kunnen agressief worden als je te dicht in hun territorium komt en helemaal als ze aan het paren zijn, dat was dus nu ongeveer. Door het slechte zicht zie je zo ook niet en in één keer zit je in hun territorium. William trappelde flink met z’n vinnen om de vissen van zich af te houden (het waren er drie of vier) en wij gingen een beetje verder weg. Door het slechte zicht echter was je elkaar zo kwijt, gelukkig zag Joshua Marleen nog en konden ze samen omhoog gaan. Regel als je elkaar kwijt raakt is dat je een minuut onder water zoekt en dan naar de oppervlakte gaat. Toen wij boven water kwamen duurde het eventjes en gelukkig kwam William daar even later ook (zonder beten) naar boven. Pfieuw! Dat was wel even schrikken.

Nieuw plan van aanpak, we gaan opnieuw omlaag alleen dan de andere kant op zodat we de Triggerfish ontwijken. We zijn opnieuw net op de bodem als Joshua naar Marleen’s vinnen wijst. G%$*&@&# daar zit opnieuw zo’n Triggerfish! Marleen begint ook direct (zoals geleerd) met haar vinnen naar de vis te trappelen om hem op afstand te houden. Na enige tijd geeft ie de aanval op en kan Marleen wegzwemmen richting de instructeur. Joshua heeft ondertussen gedaan wat hem geleerd is, bij een Triggerfish aanval moet je horizontaal wegzwemmen en iets meer naar de bodem gaan zodat je uit z’n territorium en oogveld verdwijnt. Joshua ging dus naar de bodem toe, alleen had hij niet door dat daar net het nestje van de Triggerfish was want die kwam in volle aanval nu op hem af! Gelukkig kon ook hij hier goed mee omgaan en uiteindelijk waren we allemaal weg en niet gebeten. Wel was het best pittig zo’n aanval (het zijn namelijk echt enge vissen) en zijn we omhoog gegaan. De instructeur wou opnieuw nog een duik naar beneden maken maar Marleen zag dit niet meer zitten; het was goed voor vandaag. Door het slechte zicht zie je ze gewoon niet aankomen en wordt je overvallen door zo’n aanval. Toch was het wel bijzonder, want William heeft echt al honderden duiken gemaakt en is nog nooit aangevallen door een Triggerfish! Hebben wij weer! Bijgekomen van de schrik hebben we een lekker biertje genomen en zijn onze diploma’s uitgeschreven! Jeeej! We hebben de PADI Open Water gehaald!

Toch was het geen mooi einde van de lessen en onze instructeur beveelde aan om toch nog een duik te maken om het tot een mooi einde te maken. Hij had al dondersgoed door dat Marleen flink was geschrokken van de Triggerfish en dat ze eigenlijk gelijk het water weer in moest of het anders misschien niet meer zou durven. We hebben ons ingeschreven voor de duik de dag erna naar Chumphon Pinnacle, één van de mooiste duikplekken van Zuid-Oost Azië. William en Daniël zouden opnieuw met ons meegaan en ons meenemen tot 30m diepte, dan hebben we onze ‘Deep Adventure’ gehaald en mogen we ook in Australië net wat dieper duiken wat mooier is op vele dive sites.

Marleen stond strak van de zenuwen, ze had toch best een tikkie gehad van die aanval. Ook Joshua vond het wat spannend, maar goed die kan zijn zenuwen wat beter onder controle houden. Na een geruststellende briefing en peptalk zijn we het water ingedoken en opgegaan naar 30 meter diepte, daar waren we binnen no time! Omdat het zicht echt nog steeds niet best was leek het echt alsof je je in de ruimte bevond, je moet ook niet claustrofobisch zijn want op sommige stukken zag je echt niet veel terwijl je de zee in daalde. Op 30 meter diepte hebben de instructeurs een grap uitgehaald met eieren, het eigeel blijft namelijk heel door de druk die daar is (hoewel er wel vier eieren voor nodig waren omdat te bewijzen haha). Ook een zakje pinda’s was helemaal strak getrokken door de druk onder water, best grappig om te zien. Na dit hebben we nog even rondgezwommen en zijn we naar boven gegaan….yeah we did it! Vooral voor Marleen was dit echt even angsten overwinnen!

De volgende duik was wat relaxter en daarin hebben we ook echt hele mooie en grote vissen gezien. Echt bizar wat er allemaal leeft onder water. Al met al een lekker dagje en zeker goed dat we dit nog even gedaan hebben! Na al dit duiken hebben we nog een heerlijk relax-dagje gehad op Koh Tao en was het alweer tijd om op te gaan naar Bangkok!

Op het moment van schrijven zitten we dan ook in ons hostel in Bangkok. Gisteren hebben we de Co van Kessel fietstour door Bangkok gedaan (echt heel leuk!) en biertjes gedronken met een ander Nederlands stel en vanavond vliegen we al naar Australië. Australië!!!! Net zo gaaf!! Betekent wel dat ons Azië avontuur gewoon al bijna voorbij is, time flies when you’re having fun :)